خبر خوب| به افتخار زنان وزنه‌بردار ایرانی/ فعال شدن گشت خانه‌های خالی
پرچم ایران را می‌شناسید و حتماً بارها با دیدن ترکیب سه رنگ آن، اشک از چشمان‌تان جاری شده. حالا نکته اینجاست که تا به حال به آن علامت وسط پرچم، خوب دقت کرده‌اید؟ این علامت که نشانگر کلمه «الله» است و در عین حال عبارت «لا اله الا الله» را تشکیل می‌دهد، در ۲۰ اردیبهشت ۵۹، یعنی دقیقاً ۴۳ سال پیش، به تصویب رسید.
ما به آینده امیدواریم و منتظریم تا با خشت خشت خبرهای خوبی که هر روز در اینجا می‌بینیم، ایران‌مان به سمت آرمان‌های بلندش حرکت کند.
گروه خبر خوب: پرچم ایران را می شناسید و حتما بارها با دیدن ترکیب سه رنگ آن در لحظات خاص، اشک از چشمان‌تان جاری شده. ما هم از این خاطره‌ها بسیار داریم. بارها با شنیدن نام ایران، یا موج برداشتن پرچم به اهتزاز درآمده کشورمان، دلمان غنج زده و روحمان جلا گرفته. حالا نکته اینجاست که تا به حال به آن علامت وسط پرچم، خوب دقت کرده‌اید؟ آرمی متشکل از چهار هلال و یک ستون در وسط. این علامت که نشانگر کلمه «الله» است و در عین حال عبارت «لا اله الا الله» را تشکیل می‌دهد، در ۲۰ اردیبهشت ۵۹، یعنی دقیقا ۴۳ سال پیش، به تصویب رسید. ستون وسطش نشانه اقتدار، هلال نشانه رشد و ترکیب متقارن آن بیانگر اعتدال و عدالت است. ما به آینده انقلاب اسلامی‌مان امیدواریم و منتظریم تا با خشت خشت خبرهای خوبی که هر روز در اینجا می‌بینیم، ایران‌مان با سرعتی فزاینده به سمت آرمان‌های بلندش حرکت کند.
دختر وزنه‌بردار ایران حتما شما هم شنیده‌اید که فاطمه کشاورز، ملی پوش وزنه‌برداری ایران با ثبت رکورد ۱۰۹ کیلوگرم در دوضرب و ۱۹۴ کیلوگرم در مجموع، صاحب مدال برنز دوضرب و برنز مجموع دسته‌ی ۶۴ کیلوگرم شد. مبارکش باشد، مبارک همه ایرانی‌ها باشد. بازوان جسم و روح و اندیشه‌ات پرتوان، شیرزن ایران! اما خدمتتان بگویم که یک وقت گمان نکنید که در ایران، زن وزنه‌بردار تک و توک داریم. ایران پر است از زنان وزنه‌برداری که بارهای سنگین زندگی را بر دوش و شانه و دست می‌گیرند. شاید در کنار خیلی از آنها، کسانی نباشند که برایشان دست بزنند و هورا بکشند و موفقیت‌شان را به آنها تبریک بگویند، اما دل آنها به این قرص است که خدا تلاش‌شان را می‌بیند و فرشته‌ها قربان صدقه‌شان می‌روند. شما هم اگر در نزدیکی‌تان از این زن‌های قهرمان می‌شناسید یا یک روز به یکی‌شان برخورد کردید، حتما از مقام پهلوانی شان تقدیر کنید؛ با یک جمله امیدبخش، با یک هدیه کوچک، با یک دعای خیر.
ویروسی خزنده و واگیردار مهم، حساسیت به اتفاقات پیرامون است. مهم نیست که آن موضوعات خیلی کلان و بنیادین باشند، یا در ظاهر جزئی و سطحی. چه بسا وقایعی که در ظاهر کم‌اهمیتند اما می‌توانند سرنوشت یک فرد یا حتی یک ملت را عوض کنند. مهم این است که ما با ویروس خزنده و واگیردار «ولش کن!» مبارزه کنیم و حواس‌مان جمع باشد که در دور و بر ما چه می‌گذرد و وظیفه ما در قبال آنها چیست. تجربه این مخاطب بزرگوار را بخوانید و ببینید چه مسایلی دور و بر ما هستند که گاهی ممکن است اصلا به مخیله‌مان هم خطور نکند که می‌توان آنها را پیگیری کرد و اختلالی را برطرف نمود. «سلام. یه سری موارد خیلی جزئی هستن که ما فکر می‌کنیم حتما به ذهن دیگران هم رسیده و حتما مسئولین هم اطلاع دارن، پس نیازی نیست ما اطلاع بدیم. مثلا من تا حالا دو سه باری پیش اومده که وقتی سوار مترو شدم و دیدم پله برقی یک سمت از مترو خاموشه و مردم دارن غر می‌زنن و از پله‌ها بالا می‌رن، رفتم به مسئولین ایستگاه اطلاع دادم و در کمال تعجب دیدم که می‌گن الان یکی رو می‌فرستیم ببینیم چرا خاموشه. یعنی ما پیش‌فرض‌مون اینه که حتما خرابه و حتما خودشون می‌دونن که خاموشه، ولی می‌بینیم شاید کسی اومده اون دکمه رو زده که خاموش شده یا شاید یه مشکل کوچولوی قابل رفع باشه. ولی چند ساعت ممکنه خاموش بمونه و کسی اطلاع نده. همین اتفاقات کوچیک وقتی زیاد می‌شن، ناراحتی مردم رو می‌سازن».